Met name, is het grote verschil tussen een foto- en videolens, dat een fotolens maar 2 ringen heeft, die je kunt draaien/bedienen. (Indien het een zoom betreft).
De ene ring bedient de scherpstelling. Als je handmatig werkt.
De andere, de zoom.
Voor fotografie, bedien je altijd, je diafragmaopening, met de camera. (Kan niet anders)
Een speciale videolens, heeft als extra, een Iris-ring.
Die bedient, indien handmatig wordt gewerkt, de Iris = diafragma, van de lens.
(Sluitertijd moet altijd via de camera - kan niet anders)
Zet je de camera op automaat, wordt 't diafragma dus weer door de camera bedient,
net als bij fotografie. Afhankelijk van de gekozen sluitertijd.
Maar heb je de Iris op handmatig ingesteld, kun je je diafragma via de lens bedienen.
Hoeft dan dus niet via de camera.
Maar kan volgens mij, ook gewoon via de camera. En lijkt me niet lastiger.
Bij de 7R mk2, heb ik de zaak zo ingesteld dat op M, 't voorste draaiwiel, 't diafragma regelt.
't Achterste draaiwiel, de sluitertijd.
Dat gaat enorm handig.
In je zoeker/beeldscherm, kun je dan zien, of de zaak over of onderbelicht is. En aanpassen.
Mijn vraag is derhalve: "Hoe veel zin, heeft zo 'n Irisring, dan eigenlijk nog?
Blijken er in de praktijk vele voordelen?
Wie heeft er ervaring mee. Kan me vertellen, hoe en wat.
*
Verder las ik nog in een artikel van Philip Bloom, niet de eerste de beste,
dat hij steeds vaker zijn variabele ND filter gebruikt om 't licht te temperen.
Daardoor veel meer controle heeft over z 'n DOF.
Dat is volkomen logisch.
f.2.8 met een variabel ND filter in z 'n hoogste stand, garandeerd onscherpte.
Door ND te gebruiken creeer je dat. En blijft je sluitertijd, indien gewenst op 1/50 sec.
Ik werk op exact dezelfde wijze.
Zie eigenlijk het nut van die zo 'n Irisring, niet helemaal (meer) in.
Omdat ik het diafragma, via m 'n rechter middelfinger, vrijwel net zo makkelijk kan bedienen,
als rechtstreeks via de lens. Of zie ik iets vreselijks essentieels over 't hoofd?
